Qalandari Design 2015

Wij verwelkomen vragen en opmerkingen van scholieren. Als studenten die iets over Kerwin, over discriminatie of racisme hebben geschreven hun werk aan ons (liefst digitaal) opsturen, kunnen wij de beste of meest interessante inzendingen op deze website plaatsen.

De volgende vragen komen vaker binnen:

Waarom moeten wij nog steeds over Kerwin praten?

Vaak vragen jongeren aan ons - waarom altijd Kerwin? "Mijn neef is ook doodgestoken, maar niemand gaat voor hem op straat".

In 1983 heerste in Nederland nog het idee 'Nederlanders zijn zeer tolerant' en dachten veel mensen dat racisme hier gewoon niet bestond. Toen Kerwin vermoord was, was het een enorme schok voor iedereen in Nederland. Niet alleen was het een moord op een kind door een ander kind, maar de moord had ook zeer duidelijk alleen maar met Kerwin's huidskleur te maken.

In de ogen van de Nederlandse maatschappij was dit de eerste racistische moord sinds het eind van de Tweede Wereldoorlog.

Wij gaan door met de herdenking van Kerwin. Een herinnering aan de realiteit dat discriminatie en racisme ook in Nederland het leven van mensen beschadigen. Wij blijven daar nog steeds fel tegen strijden.

Waarom gebruiken wij het rode driehoek als symbool?

Tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) hebben de nazi's in Duitland veel mensen in concentratiekampen opgesloten. Iedereen weet dat er heel veel joden in de kampen waren, maar veel andere groepen waren ook gevangen genomen en ter dood gebracht. Deze mensen moesten allemaal een embleem op hun kleren dragen. Voor de joden was dit een gele Davidsster. Voor anderen was het een driehoek in een van vijf kleuren: rood - politieke gevangenen en communisten; rose - homosexuelen; lila - Jehovah's getuigen; zwart - Roma en Sinti ("zigeuners") en 'asocialen'; groen - criminelen.

Tegenwoordig wordt de rode driehoek door verschillende groepen gebruikt als symbool van de anti-fascistische strijd in Europa.

Mama Baranka

Het standbeeld Mama Baranka, Papiaments voor "Moeder Rots",  is in 1984 gemaakt door Antillianse beeldhouwer Nelson  Carrilho en staat op een opvallende plek in het Vondelpark in Amsterdam.

Rondom de sokkel van het standbeeld staat het volgende geschreven:

     

Laat Amsterdam een bolwerk van verdraagzaamheid

De toorts van tolerantie verder dragen

Omdat zijn huidskleur men niet kon verdragen

Viel hier een mensenkind uit onverdraagzaamheid

Toen Nelson Carrilho een opdracht kreeg een beeld te maken ter nagedachtenis van de vermoorde Kerwin, dacht iedereen dat hij een evenbeeld van de vermoorde Antilliaan zou maken. Maar Nelson koos ervoor Moeder Rots te verbeelden. "Moeder Rots is een symbool van kracht en onverzettelijkheid. Een sterke vrouw op de Antillen noemen wij Mama Baranka (baranka = rots). Je beeldt daarmee de kracht van zwarte vrouwen uit. Moeder Rots is vergelijkbaar met de godin Moeder Aarde in andere culturen, maar omdat Curaçao nu eenmaal uit rots bestaat, is het daar Moeder Rots geworden."

Bron: "Wereld wijs", Handboek basisvorming HAVO/VWO.

Meer vragen?

Op de website van Art.1 zijn veel antwoorden op vragen te vinden.

 

Scholen